قطعه ای از بهشت

ماه رمضان در هر سال، قطعه‌ای از بهشت است که خدا در جهنم سوزان دنیای مادی
ما، آن را وارد می‌کند و به ما فرصت می‌دهد که خودمان را بر سر این سفره
الهی در این ماه، وارد بهشت کنیم. بعضی همان سی روز را وارد بهشت
می‌شوند. بعضی به برکت آن سی روز، همه سال را و بعضی همه عمر را. بعضی هم
از کنار آن، غافل عبور می‌کنند که مایه تأسف و خسران است. حالا
برای خودشان که هیچ، هر کس که ببیند این موجود انسانی، با این همه استعداد
و توانایی عروج و تکامل، از چنین سفره با عظمتی استفاده نکند، حق دارد که
متأسف شود. این ماه رمضان است. ماه ضیافت الله است. ماه لیلة القدر است.

درهای آسمان، درهای بهشت

این، چیز  کمی نیست که رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) این ماه [رمضان] را ماه ضیافت الهی به حساب بیاورند. مگر ممکن است که انسان وارد سفره کریم بشود و از آن جا، محروم خارج بشود؟ مگر
وارد نشوی. آن کسانی که وارد سفره غفران و رضوان و ضیافت الهی در این ماه
نشوند، البته بی بهره خواهند ماند و واقعاً این محرومیت به معنای حقیقی
است. «ان الشقی من حرم غفران الله فی هذا الشهر العظیم». (عیون اخبار
الرضا، ج1، ص230) محروم واقعی، آن کسی است که نتواند در ماه رمضان، غفران
الهی را به دست بیاورد.

منبع:
گوشه ای از بیانات مقام معظم رهبری پیرامون رمضان